Avoa republicana

Hoxe ó mediodía, cando rematabamos de comer, estaban a botar en Antena 3 unha nova sobre os rapaces que queimaron unhas fotos do rei en Girona. Entón, a miña avoa comezou a botar este discurso: "Debían quemar as fotos e tamén ó rei, que son uns papadores! Nós a mantelos! Nós a traballar como escravos e eles de paseo! Si que había que queimalos a todos!"

Tanto a miña irmá coma min quedamos apampadas... Xamais pensei escoitar iso da miña avoa, a típica señora que vai todos os domingos a misa e que cando ve a Felipe González na tele comeza a berrar "Felipe, ladrón!".

Sorpresas te de la vida...

Dende hoxe, xa non son xornalistinha, agora son xornalista!
Xa son licenciada!

Punto de cruz

Por petición de Ghanito, aquí vai o post pra explicar a historia do punto de cruz.

Resulta que fun coller un café destes chungos na máquina do arradio e dous de aquí comezáronme a falar de que ás veces en momentos en que non hai choio dache pra ler un libro, rañar a barriga.. ou facer punto de cruz.

E minutos despois, o señor coñecido como señor rancio ( o nome púxollo frioleiro) viu coller un café e díxome que o mellor era empezar polos babeiros que é o máis sinxelo.

E esa é a historia do punto de cruz. O que pasa que ao non dicir quen é o señor rancio non ten gracia, pero non quero dicir quen é porque basta que o diga para que acabe lendo isto alguén que non debería...

Hai máis de dous meses que non actualizaba e dáseme por aí xusto un día no que estou cansa e tirada no sofá. Cansa pero ilusionada porque nos meus últimos 40 días (quero unha prórroga!) na arradio volvo á turno de mañá, que me gusta moito máis. (A partir do luns..)
E aínda que poida parecer moi chungo e que hai un ano non pensaba isto nin de coña, síntome moi relaxada cando penso en que dentro de mes e medio me atopo coa incertidumbre do futuro. Incluso me fai gracia ter que ir a apuntarme... Non sei se pensarei o mesmo dentro duns meses se alí sigo á espera...

P.D.: Díxome unha espía que teño un lector poeta... Nunca se sabe quen pode ler o teu blog...