Vaia tempo,eh. Empeza ben o día. Non para, á que se pon a chover non ten parada. Antes todos chamabamos pola chuvia, que se había seca, que se secaba a verdura, que se no inverno había arder o monte, qué sei eu. E agora aí tedes chuvia. Toma chuvia. E a min gústame a chuvia, eh, coidadiño, que se me falta moito tempo aínda parece que me falta algo
6 Comentarios:
Doem-che os pes? ;)
.
.
.
(Edito=Pes hinchados em grego...)
Ba, perdoa pola brincadeira. A verdade é que entendo o que dis. As veces um é muito mais feliz na ignorância, pero insensatos que somos, descobremos cousas...
moi boa a brincadeira, jeje...
a verdade é que xa a sabía, grazas ao marabilloso exame que teño pasado mañá!
os pes, doer non doen, pero estou fatal da espalda de tanto estudar e, por riba, esta maña baixoume a regla! grrrr! (irei preparandome o enterro...)
eu creo que me identifico máis co mito de sísifo. teño a impresión de que o que fago non vale para nada, e teño tempo para reflexionalo...
refírese ás marabillosas ensinanzas da factoría, señorita oko?
a todo en xeral. á miña vida
ei, iso non o digas nin de coña...
Post a Comment
<< Home