canciones para el tiempo y la distancia

non sei porque, pero nestes últimos días dóuseme por escoitar o disco deste gran xenio (grande, grande!!!) e non sei porque recórdame a momentos tristes de pelis, destes nos que a prota vai nun coche (ou tren) pensado nese rapaz que lle gusta, ou nese rapaz co que acaba de cortar, ou... en fin... nun rapaz. nestes días ando un pouco triste. olvídade ao rimador contracultural da cidade de Blanco-Amor (por favor, non pensedes que é por "iso") algúns avispados igual xa sabedes porque é. pero non penso dicir nada eiquí. tomei o apagón tecnolóxico como unha sinal e vouno cumprir ata o final.
por certo, no inicio desta singradura fixen moitos links con meus íconos. o outro día falando con alguén, decateime de que non fixera un link cuns grandes xenios. perdoa, anthony!
por certo, outra "cosita" máis: non dixen nada do festival de hip-hop (sábado) nin do corcerto de lamatumbá+diplomáticos(domingo). só un pequeno apunte: grandes!!! carlos blanco, grande!!!!
o tren que me leva pola beira do Miño...