boyaaaaaaanteee!!!!!!
boyante1.
(Del ant. part. act. de boyar).
1. adj. Que tiene fortuna o felicidad creciente.
2. adj. Mar. Dicho de un buque: Que por llevar poca carga no cala todo lo que debe calar.
3. adj. desus. Que boya.
boyante2.
(De buey1).
1. adj. Dicho de un toro: Que acomete de modo franco.
boyante! ai, xela, canta razón tes, non sei como podo aguantar isto, é que é un sufrimento (jejeje, xa che gustaría a ti ter que "sufrir" deste modo). eu creo que no me subconsciente sabíao, pero que non quería admitilo, pero a túa reacción abriume os ollos. porque eu non quería atoparme con algo así nese contexto e claro, a miña mente dicía: "non, non,ti ao teu". pero claro, ante tal fenómeno da natureza. non pode ser. a natureza é inxusta... ai, xela, e iso que ti só o viches nun 10% do seu esplendor!
(Del ant. part. act. de boyar).
1. adj. Que tiene fortuna o felicidad creciente.
2. adj. Mar. Dicho de un buque: Que por llevar poca carga no cala todo lo que debe calar.
3. adj. desus. Que boya.
boyante2.
(De buey1).
1. adj. Dicho de un toro: Que acomete de modo franco.
boyante! ai, xela, canta razón tes, non sei como podo aguantar isto, é que é un sufrimento (jejeje, xa che gustaría a ti ter que "sufrir" deste modo). eu creo que no me subconsciente sabíao, pero que non quería admitilo, pero a túa reacción abriume os ollos. porque eu non quería atoparme con algo así nese contexto e claro, a miña mente dicía: "non, non,ti ao teu". pero claro, ante tal fenómeno da natureza. non pode ser. a natureza é inxusta... ai, xela, e iso que ti só o viches nun 10% do seu esplendor!
0 Comentarios:
Post a Comment
<< Home