día horribilis

días como os de hoxe era mellor que non existiran nunca. é desos días nos que pensas "quero irme para cama e que pase xa todo". espertar e dicir "todo foi un soño". pero non é así. jooooder, maldita a hora na que dixen que eu ía para deportes!! pero por outro lado penso todo o contrario. eu non sei se crer niso de que o destino está escrito, pero creo que está pedra no camiño é por algo. joder, estou desbardallando e non sei se o pillades... pero supoño que o imaxinades. aínda que só o poidamos entender eu máis "dale una vuelta" (aínda que el só o entenda a un 20%).
joder, é que preferiría ter por "xefe" a un ogro vello que me caese mal. pero se te bota a "bronca" un tío da túa idade, xondo e que te cae xenial, é peor. a min séntame fatal. e por riba é que non me bota unha bronca, senón que di as cousas máis calmado que nunca. e iso fódeme aínda moito máis. é el pensa que a miña cara é de cansancio e non é así. é porque estou cabreadísima conmigo por ser tan parva como para ter eses erros e despistes. e non me gusta nada a escusa de que levo só quince días. joder, gustaríame dicirlle isto. pero por outro lado non porque non quero que sepa o mal que o paso. pero por outro lado penso que quero que sepa que o paso mal, porque isto impórtame moito. porque aínda penso que esta é a mellor profesión do mundo. e non cambiarei nunca de idea. joder, non sei porque ás veces aínda me cuestiono isto. siiiiii, coño, esta é a mellor profesión do mundo!!!!!!!
bueno, espero que mañá sexa un día mellor. porque creo que peor non pode ser. aínda que da outra vez tamén pensei que non podía ser peor e mira o de hoxe... bueno, polo menos mañá vou entrevistar a celso. grazas por aturarme.