Suponse que onte tiña que facer o típico post autofelicitándome polo meu aniversario e celebrando que xa cheguei aos dous "patitos". Pero tamén se supón que non tiña que ter pasado o día onde o pasei. Pero había que estar alí. Porque como dixo unha musa blogomilleira, "nótase que esta xente che ten manía" (ou algo así, con ironía).
7 Comentarios:
Co mal trago pasóusenos á maioría (servidor inclusive), pero aínda que máis vale cedo que tarde, máis vale tarde que nunca. PARABÉNS PRA VOÇÉ, benvida ao club do vintidós!!! (Desagravio polo atraso con LK xa!)
Benvida ó club dos dous parruliños e o resto que vai detrás.
moitas gracias, paideleo! por certo, que guapiño está o neno!
parabéns!!! a min tamén se me pasou :(
pero cando volva, celebrarémolo cunha botella de ron auténtico
bicos millllllllllll
Noraboa por eses dous parrulos. Síntoma inequícovo de madurez.
Ah! Que saibas que no antigo lugar de traballo xa che escoitamos un par de veces...foi un momento emotivo! :)
O día 1 de xullo!. Claro, equecinme por completo!. E iso que estiveches na miña casa ao día seguinte... non teño perdón!!. Como castigo, pódesme facer o que queiras no próximo mes ata que chegue o 1 de agosto. Pero ten que ser castigo, eh, que senón non vale. ;)
gracias a todos polas felicitacións!
e non me creo o do momento emotivo! non será para tanto!
Post a Comment
<< Home