non era todo máis sinxelo cando a túa maior preocupación era chegar a tempo para velo xabarín?

o azar, o destino... non sei o que é. pero o certo que é unha cabronada. todo acontece cando non ten que suceder. as persoas entran e saen na hora equivocada. os mellores momentos chegan nas peores etapas. as mellores persoas aparecen nos momentos máis negros. a gran oportunidade dáse no momento menos idóneo. non tes nada e, de súpeto telo todo. queres que algo dure toda a vida, pero queres que remate xa. anceias ter algo e, cando o tes, ódialo. e cando volves quedar sen el, deséxalo de novo. ou non? queres acadar o cumio dunha montaña. chegas e subes á seguinte montaña. pero chega un momento en que non hai montañas. entón que fas? ou é peor se tes varias montañas e non sabes cal escoller...
escóndeste debaixo das mantas, pero saes e non se solucionou nada. pasaron tres séculos e a cousa segue igual. todo segue igual. esperemos a chegada do rei Sol. entón as cousas igual cambian. volverei tolear, e revivirei a mellor/peor escea da opera prima.