"Si había esperanza, estaba en los proles"
Eu de maior quero ser técnico de informática. Adicarme a rascar os huevos toda a mañá. E ás doce facer un descasiño para ir tomar o café. E á unha e cuarto marcho para casa. E se a impresora se escaralla, alá se maten todos. Iso é vida é non dun xornalista! Quen me mandaría a min adicarme a isto. Pero eche o que hai. Como xa dixen en millóns de ocasión, esta é a mellor profesión do mundo.
Hoxe recrimináronme algo que dixen onte. Ai, ai! Que eu non desprezo os vosos consellos, muller, pero a cousa non é doada, xa volo dixen. (Que hostia estudias?)
Ai, non recordo como era a vida sen os móbiles. Agora que os temos non podemos vivir sen eles, pero, joder, antes a xente quedaba igual! E creo que se evitaban moitas comeduras de coco...
Por certo, non me acordobada do guapo que é Manu Carreño... Definitivamente, o meu é o xornalismo deportivo!!
Hoxe recrimináronme algo que dixen onte. Ai, ai! Que eu non desprezo os vosos consellos, muller, pero a cousa non é doada, xa volo dixen. (Que hostia estudias?)
Ai, non recordo como era a vida sen os móbiles. Agora que os temos non podemos vivir sen eles, pero, joder, antes a xente quedaba igual! E creo que se evitaban moitas comeduras de coco...
Por certo, non me acordobada do guapo que é Manu Carreño... Definitivamente, o meu é o xornalismo deportivo!!
0 Comentarios:
Post a Comment
<< Home